امیل راتناو

سلام دوستان، امیدوارم حال دلتون عالی و سرشار از انرژی های خوب باشید، برگشتیم با یک بیوگرافی از امیل راتناور موسس برند آلمانی آاگ

امیل موریتز راتناو (به آلمانی: Emil Moritz Rathenau) (تاریخ تولد: ۱۱ دسامبر ۱۸۳۸ – تاریخ فوت: ۲۰ ژوئن ۱۹۱۵) کارآفرین، صنعت‌گر و مهندس مکانیک آلمانی بود. او یک چهره برجسته در صنعت اولیه برق اروپا و بنیانگذار جنرال الکتریک بود.

اوایل زندگی

امیل راتناو در برلین، در یک خانواده تاجر یهودی ثروتمند در ویکتوریا استراسه در کنار تیرِگارتن، محله قدیمی یهودیان شهر، به دنیا آمد. پدرش موریتز راتناو، تاجر غلات بود که برای راه اندازی تجارت به برلین نقل مکان کرده بود. مادرش، ترز، دختر یوزف لیبرمن، تاجر دیگری بود که جذب فرصت‌های رو به رشد پایتخت در حال رشد پروس[1] شد.^[1] امیل به طور ویژه­ای با مادرش صمیمی بود به طوریکه تا زمان مرگ مادرش در سال 1894 به طور مرتب از او دیدن می کرد.^[1] خانواده‌های والدین او از طریق “انجمن دوستان” که یک سازمان فرهنگی که نقش اصلی را در میان اعضای برجسته جامعه یهودی در برلین بازی می‌کرد، همدیگر را ملاقات کرده بودند.

امیل درشهر سیلزی شاگردی و برای شرکتی که متعلق به خانواده لیبرمن بود کار می کرد. پس از چهار سال و نیم ناخوشایند، پس از مرگ پدربزرگش، یوزف لیبرمن، ارث زیادی دریافت کرد. این امر او را قادر ساخت تا آموزش فنی را در هانوفر و زوریخ کسب کند و سپس به عنوان مشاور فنی برای شرکت بورسیگ منصوب شود. بورسیگ یک تولید کننده مستقر در برلین برای بخش راه آهن بود.^[1]

با این حال او مدت زیادی در آنجا نماند و مدتی را در انگلستان گذراند و تجربه خود را افزایش داد. پس از بازگشت به برلین، در سال 1866 با ماتیلد ناخمان، دختر بانکدار فرانکفورت ایزاک ناخمان (1816-1870) ازدواج کرد. همچنین در سال 1865 او به یکی از دوستان قدیمی مدرسه ملحق شد و یک کارخانه ماشین سازی کوچک در برلین را تصاحب کرد.^[1]

حرفه کسب و کار

در سال 1865، امیل راتناو در یک کارخانه شریک بود، در این مدت (هنگامی که به خارج از کشور سفر می کرد) امکانات فناوری الکتریکی تازه در حال ظهور را در آن زمان شناخت. پیروزی چشمگیر بر فرانسه در جنگ فرانسه و پروس با یک فروپاشی همراه شد و راتناو را بر آن داشت تا در سال 1873 به دلیل مهاجرت اموالش را بفروشد.

تور بزرگ اروپای مرکزی و شرقی او را به نمایشگاه علوم وین، فیلادلفیا و پاریس برد. در سال 1881، او در نمایشگاه بین المللی الکتریسیته پاریس شرکت کرد و برای اولین بار اختراع لامپ توماس آلوا ادیسون را دید.^[2]  او با درک پتانسیل برق، با کمک یک گروه بانکی، حق و حقوق تولید محصولات بر اساس پتنت های ادیسون را به دست آورد. در سال 1907 جنرال الکتریک به بزرگترین شرکت تجاری در جهان تبدیل شد.

بانک به او توصیه کرد که با رقیب خود ارنست ورنر فون زیمنس شریک شود. از آنجایی که هر دو پیرو ایده انحصار بودند، قرارداد اعتماد (انحصار) را امضا کردند که در آن زیمنس ژنراتورها را تولید میکردو می‌فروخت و راتناو نیروگاه‌ها و کابل‌ها را ساخت. در سال 1883 او “شرکت ادیسون آلمانی برای الکتریسیته کاربردی” را تأسیس کرد که در سال 1887 به شرکت جنرال الکتریک با نام اختصاری اِی­ایی­جی AEG تغییر یافت.

در 19 فوریه 1884 راتنو و قاضی برلین توافق نامه ای را در مورد برق رسانی شهر امضا کردند.^[2] در حالی که او این معامله را تامین مالی می کرد، شرکت خصوصی راتناو مجاز بود از خیابان های عمومی برای ایجاد خطوط برق استفاده کند. این شهر 10 درصد از درآمد را در قبال دادن مجوز، دریافت کرد و اولین نیروگاه برق برای روشن کردن «بازار ژاندارمن» در شب، شروع به کار کرد. پیتر بکر، کارشناس انرژی آلمانی، این معامله را اولین مشارکت خصوصی و دولتی آلمان نامید.  این مدل اجرا شده در برلین در سراسر امپراتوری آلمان تأثیرگذار شد.^[2]

در سال 1903، امیل راتناو به عنوان مدیر کل جنرال الکتریک منصوب شد. آنها به همراه رقیب و شریک تجاری خود، انجمن “تلفن­کِن برای تلگراف بی سیم” را تشکیل دادند. او سمت های متعددی در هیئت نظارت شرکت بازرگانی برلینر و شرکت برق لامایر داشت.

در سال 1907، راتناو، سندیکای معدنی آفریقای جنوب غربی آلمان[2] را در نامیبیا کنونی تأسیس کرد و همچنین یک شرکت تحقیقاتی برای مطالعه مشکلات آبیاری تأسیس کرد.^[3]

یکی از پسران او والتر راتناو، صنعتگر، سیاستمدار و اقتصاددان مترقی بود که در دوران جمهوری وایمار وزیر امور خارجه آلمان بود. او در ژوئن 1922در برلین توسط کنسول سازمان تروریستی جناح راست ترور شد. او پسر دیگری به نام اریش راتناو و یک دختر با ادیت داشت.

امیل راتناو دکتر امیل ام راتناو، 1883
تولد	11 دسامبر 1838، برلین، آلمان
فوت	20 ژوئن 1915 (76 سالگی)
شغل و حرفه	کارآفرین
همسر	ماتیلد ناچمن
فرزندان	والتر راتناو اریش راتنو جنی آپولانت
پدر	موریتز راتناو

[1] م. پروس در آغاز منطقه کوچکی بود که شاملِ شمال لهستان، استان کالینینگراد روسیه و قسمت‌هایی از لیتوانی امروزی می‌شد.

[2] م. سرزمینی بود که میان سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۵ میلادی مستعمره امپراتوری آلمان بود.